Voorbereid zijn of weten wat er gaande is op een (wedstrijd)water speelt een essentiële rol in mijn vissen. Omdat ik vaak elk weekend naar een andere locatie ga, leidt een bezoek aan een aankomend wedstrijdwater altijd tot nieuwe ideeën, deze keer ben ik in Vlaardingen.
De Vlaardingse Vaart
Dit water staat bekend als een van de oudste wedstrijd parcoursen van Nederland en loopt dwars door Vlaardingen. Door de jaren heen wordt de visserij hier gekenmerkt door het vangen van veel stuks met af en toe een grote vis. Vaak in de vorm van een brasem, zeelt en de laatste jaren, kan (een grote) giebel zeker tot de mogelijkheden behoren, vooral op sommige feeder hotspots. Met uitzondering van de koude wintermaanden is hier altijd wel een beet te krijgen, zo zijn hier veel wedstrijden met zowel hengel als feeder. De gemiddelde diepte van ongeveer 2 meter en een mooie begroeide oever maken dit een prachtig stuk water waar je vaak al op een paar meter uit de kant beet kunt krijgen.
Maatse vissen.
Zoals gezegd zijn hier veel wedstrijden en tezamen ook een grote groep echt goede vissers die dit water goed kennen en moeilijk te verslaan zijn! Ik vis hier nu al een aantal jaren en de algemene tactiek bij de wedstrijden hier is vaak om zoveel mogelijk stuks te vangen en te hopen op een 'bonusvis'. Een kleine kanttekening is natuurlijk wel dat deze vissen voldoende moeten wegen om een goed gewicht te kunnen vangen zeg zo'n 6 tot 10 kg. Dit betekent dat je moet 'selecteren' of, met andere woorden, een vis van 'fatsoenlijk formaat' moet vangen. En hier ligt de uitdaging; genoeg vissen van een fatsoenlijk formaat vangen en naar mijn mening is de caster het juiste aas om dit te bereiken. Ik heb hier in de nabije toekomst een paar wedstrijden op het programma staan, dus het is tijd om de Vaart een bezoekje te brengen.
Drie verschillende lijnen
Natuurlijk is het vergelijken van een vrije sessie met het vissen van een wedstrijd niet hetzelfde, toch zijn er altijd een aantal zaken die prima kunt uitzoeken tijdens dergelijke dagen. Hoe lang duurt het voor dat je beet krijgt? Het slag en de soort vis? Voorns of toch blieken? Vandaag besluit ik om op 3 plaatsen aan te voeren: 4 delen oftewel 6 meter - 11,5 meter en net achter riet maak ik een baarzenplek. Op 2 de plekken (6 en 11,5 meter) verdeel ik 10 bollen voer met daarin een flinke hand casters plus 2 handen gekiemde hennep. Deze bollen cup ik zo’n 40 centimeter terug van waar ik mijn dobber plaats als ik zo ver mogelijk vis (het einde van m’n handdeel). Op deze manier vis ik altijd binnen het bereik van de voerplek en dit biedt mij ook de mogelijkheid om erachter te vissen. Achter het riet aan mijn linkerkant heb ik een mooie diepte gevonden op een hard en stenig stukje bodem, hier vis ik met enkel aas; een halve polecup grof geknipte wormen vermengd met wat casters. Op voorhand ideaal voor baars welke soms in grote getalen en mooi formaat zijn te vangen.
Kabbel
De redelijke wind dwars over het water plus het kleine stroompje naar rechts zorgen voor een mooie kabbel op het water. Omstandigheden die ik normaal wel zie zitten om beet te krijgen. Ook is er ‘leven’ te zien aan de oppervlakte, zo nu en dan springt of draait er een mooie vis. In mijn tuigenlade lade (afgestemd op dit type water) pak ik als dobbergewichten voor de korte afstand een 0.3gr en een 0.7gr dobber, lang kies ik voor een 0.4gr en 0.9gr allen gemaakt op een 12/00 hoofdlijn. Het voer en aas licht er inmiddels al in en vol goede moed laat ik de montage op de lange afstand zakken. Het duurt niet lang want na een voorzichtige opsteker gaat de antenne onder en voorntje kan getild worden. Het eerste kwartier verloopt normaal met wat kleinere voorntjes en bliekjes. Na een even gevist te hebben is het tijd voor een caster en deze wordt ook, weliswaar minder snel als een haak met pinkies, ook gepakt. Juist de hele kleine voorntjes laten de caster met rust en zo nu en dan loopt er een mooiere voorn tussendoor. Toch is het lang nog niet echt super en te vaak valt de beet er helemaal uit. Tijd om wat delen van mijn hengel af te halen en de 6 meter eens te proberen. Al vrij snel wordt duidelijk dat de vis hier gewoon wil zijn. Dit merk ik vooral aan de aanbeten, deze zijn alles behalve aarzelend. De dobber staat enkele seconden om vervolgens plots te verdwijnen. Telkens kan ik de vissen net tillen. Een elstiekmontage van 1mm Smooth in 1 hengeldeel zorgt ervoor dat bij het aanslaan geen vissen loschieten maar je nog wel in staat bent om redelijke voorns te tillen om het tempo erin te houden.
Geen beten meer.
Een paar mooie uren volgen tot het ineens stil valt, waar ik net nog de ene na de andere ving is het nu over en sluiten. Grote vis op de stek? Snoek? Ik besluit om de verre stek weer te gaan bevissen. Hier is beet te krijgen maar zeker niet zoals de voorafgaande periode op de korte plek. Ook is het ‘’slag’’ wat kleiner ook vang ik meer kleine bliekjes tussendoor. Tijdens het afsteken van een mooiere vis voel ik een logge beweging aan de andere kant van de lijn. En meteen weet ik dat ik de ‘killer’ van mijn korte plek eraan heb hangen. Een beste snoek! Die er even later (samen met een leuke voorn) ook weer van afgaat. Beide plekken hebben aardig te verduren gekregen onder dit spektakel. En ik besluit mijn baarzenplek voor het eerst te proberen. Een stevige haak 14 met daaraan 2 stukken dendro word al snel te grazen genomen en ik kan binnen een goed halfuurtje een mooie 2 kilo aan baarzen vangen. Mijn baarzen montage bestaat no-nonsense componenten zoals een 15/00 bovenlijn 13/00 onderlijn en zoals gezegd een haak 14 (1310B). Met deze montage ben ik staat om ook mooie baarzen te tillen, minder snel in de war te raken en snel te kunnen vissen zonder stukken.
On The Drop
Inmiddels ben ik na het ‘baarzen’ terugekeerd op de ‘vertrouwde’ 6 meter lijn. Hier heb ik voorafgaand en eigenlijk de gehelde dag met de hand casters bijgevoerd. De beet zit er minder goed in als voor het snoek-avontuur maar dat is natuurlijk best logisch. De dobber van 0,7 gram waar ik eerste mee viste heb ik inmiddels vervangen voor een subtielere 0,4 waarbij het lood zich iets verder van de haak bevind en ik gooi de montage gestrekt tegen de wind in, dit zorgt ervoor dat de lijn strak blijft en tegelijkertijd langzaam afzinkt wat echt meer beten oplevert. Waar met een leuke voorn het elastiek er een goede meter uitkomt komt het er nu zeker 2,5 meter uit weer een snoek? Of toch wat anders? Na een kleine 5 minuten is het duidelijk en kan ik een mooie platte scheppen. Na nog wat voorns en het is mooi geweest voor vandaag. Ik kan een dag met veel beet afsluiten met een mooi net voorns, winde,baars en een brasem. De toon is gezet en ik heb zeker een idee waar ik in grote lijnen aan toe ben tijdens de komende wedstrijden.
