Pokonywanie wietrznych warunków dzięki wędkarstwu tyczkowemu

Kanał North Holland słynie z doskonałych połowów leszczy, które można osiągnąć dzięki taktyce łowienia feederem i tyczką. Przez cały rok kanał ten zapewnia wiele okazji do satysfakcjonujących połowów, choć czasami może okazać się wyzwaniem. Jednak ze względu na płaskie położenie kanału w pobliżu morza, silne i częste wiatry są częstym zjawiskiem. Dzisiejszy dzień jest jednym z takich dni...

Po przygotowaniu sprzętu i wypłukaniu spławików, najpierw wykonuję dryf z jednogramowym spławikiem. Jest to najlżejszy spławik, jaki przygotowałem i porusza się dość mocno pod wiatr. Holowanie jest silne. Na szczęście mam też przygotowany spławik 1,6-gramowy i 2,5-gramowy. Zanętę, składającą się w 50% z Wonder Silver i 50% Wonder Mix, nawilżam nieco bardziej ze względu na sytuację. Mocno dociskam sześć kulek zanętowych, z których każda zawiera odrobinę żywej przynęty, i prezentuję je w kołku za pomocą kubka na tyczkę. Następnie dodaję trzy kule wypełnione kasterami, martwymi pinkami i siekanymi robakami.

Sprawdzona mieszanka.

Wszystkie trzy spławiki, które zamontowałem, mają tę samą kulistą konstrukcję i metalowy trzon. Te spławiki są dla mnie najlepszym wyborem w tych trudnych warunkach, gdzie wiatr i holowanie są zmienne. Aby zapewnić stabilność na dnie, używam olivette do prezentacji przynęty. Blokuję ją między kilkoma strzałami ołowiu, co pozwala na łatwą regulację w razie potrzeby. Jednak poniżej olivette należy upewnić się, że jest dużo dodatkowych śrutów do precyzyjnego dostrojenia, najlepiej od 6 do 8.

Minęło trochę czasu, zanim pierwsza ryba wzięła przynętę, ale kiedy zdecydowałem się całkowicie zablokować spławik na zanęcie, w końcu pojawiła się pierwsza wskazówka. Ładny skimmer nie mógł oprzeć się pokusie 2 martwych larw. Za nim podąża kilka kolejnych ryb, ale aby utrzymać konsekwentne brania, kluczowe jest regularne karmienie. Za każdym razem, gdy wprowadzam kulkę twardej zanęty z żywą przynętą, wywołuje to od 3 do 5 brań. Co ciekawe, pierwsza ryba po podaniu zanęty jest często największa. Gdy mała ryba, taka jak płoć lub kiełb, weźmie przynętę, nadszedł czas, aby ponownie uzupełnić przynętę!

  Nie ma nic złego w guster, są one zdecydowanie budulcem wagi.

Silny wiatr sprawia, że trudno jest skutecznie kontrolować spławik. Na szczęście sztywność tyczki 9000 ONE przydaje się w takich warunkach. Nawet gdy ryba jest zacięta, podmuchy wiatru mogą wywierać znaczny nacisk na tyczkę. Właśnie dlatego celowo wybrałem gumkę Smooth o grubości 1,0 mm. Może i jest stosunkowo lekka, ale idealnie sprawdza się w tych wietrznych warunkach. Jednak umieszczam ją ciasno tylko w pierwszym odcinku tyczki, aby zapewnić prawidłowe ustawienie haka. Topkit najcięższego spławika zawiera dwie sekcje gumy Smooth o grubości 1,4 mm. Do połączenia gumki z żyłką główną używam nowych łączników dakronowych Smooth - niewielkiego, ale istotnego produktu, któremu wędkarze muszą całkowicie zaufać.

Brania stają się coraz częstsze. Na zmianę biorą skimmery, leszcze i kiełbie. Brania nie przychodzą jednak łatwo. Pomimo trudnych warunków ryby są ostrożne, a używanie zbyt ciężkiego spławika lub łowienie ze zbyt dużą głębokością nie przynosi dziś dobrych rezultatów. Gdy tylko pozwalają na to warunki, przełączam się na najlżejszy spławik. Z zaledwie 15-centymetrową żyłką przesuwającą się po dnie, brania stają się niesamowicie wyraźne. Haczyk Gamakatsu 1310B w rozmiarze 16 na żyłce Intenz 0,09 mm jest idealny na tę chwilę. Jego prosty czubek zwiększa szanse na zacięcie nawet najdelikatniejszych brań. Charakterystyczny okrągły łuk haczyka dobrze sprawdza się podczas prezentacji pinek, kasterów, robaków i czerwonych robaków.

Gładkie złącza dakronowe

Na kanale często zdarza się, że hol porusza się pod wiatr. Woda na powierzchni jest wypychana w określonym kierunku, by powrócić na dno. Im silniejszy wiatr, tym bardziej wyraźne staje się to zjawisko. Jednak nawet przy słabszym wietrze efekt ten jest często obecny, choć mniej zauważalny. Od czasu do czasu korzystne może być całkowite zablokowanie spławika po "niewłaściwej" stronie zanęty. Gdy wiatr powoduje, że spławik dryfuje w prawo, masz tendencję do dryfowania i łowienia w tym samym kierunku. Tymczasem prąd na dnie może być słabszy, ale płynie w przeciwnym kierunku...

Łowię już ponad 2 godziny i wygląda na to, że w kołku zostały tylko leszcze. Nie łowię już małych ryb i często zauważam ruchy spławika wskazujące, że ryba wpływa w moją żyłkę. Po kilku wskazaniach i nieudanym holu dużego leszcza, wiem, że nadszedł czas, aby zmienić sprzęt. Zamieniam lekki spławik na 2,5-gramowy, który jest uzbrojony w haczyk G102 nr 14, zdolny pomieścić większą przynętę. Haczyk o długości 50 cm spoczywa na dnie, a tuż nad nim znajduje się śrucina. Wkrótce korpus spławika wynurza się ponad powierzchnię wody, sygnalizując, że na przynętę wziął duży leszcz. Stosunkowo duży haczyk w połączeniu z gumką Smooth o grubości 1,4 mm zapewnia dużą kontrolę podczas wiercenia, co skutkuje szybkim i łatwym lądowaniem ryby.

ładny leszcz średniej wielkości

Nęcenie przynętą nadal ma duże znaczenie. Niemal po każdej rybie konieczne staje się wprowadzenie kolejnej kulki przynęty. Zasadniczo schemat żerowania jest podobny do łowienia metodą feeder. Aby zapobiec plątaniu się żyłki, mocno ściskam przynętę.

Nadchodzi okres, w którym każdy rzut skutkuje leszczem. Oprócz martwych robaków, połączenie czerwonego robaka z pinką okazuje się skuteczną opcją. Dzięki naprzemiennemu stosowaniu tych przynęt jestem w stanie utrzymać dobre tempo.

Wiatr nie wykazuje żadnych oznak ustąpienia, a gdy zbliża się koniec sesji, zdaję sobie sprawę, jak bardzo podpórka do tyczki pomogła mi w kontrolowaniu 9000 ONE na 13 m. Z kończącą się przynętą i perspektywą korków w Amsterdamie, nadszedł czas, aby szybko się spakować i wrócić do domu.

Podpórka pod tyczkę robi ogromną różnicę, szczególnie w wietrznych warunkach.

Produkty używane